Εθνικό απολυτήριο Ανθρώπων Αγαπητέ υπουργέ Για να σου πω την αλήθεια σχολείο δεν πήγα γιατί οι γονείς μου δεν είχαν την οικονομική άνεση εκείνο τον καιρό. Κουτσά -στραβά, κάποια κολλυβογράμματα τα ‘μαθα, από ένα μπάρμπα μου ,ράφτη στο επάγγελμα, και γεωργό και πουλητή και πολυτεχνίτη γενικά. Άλλα χρόνια τότε. Ψωμί δεν είχαμε να βάλουμε στο στόμα μας, είπα του πατέρα μου να τελειώσω το Σχολαρχείο, φρύαξε. "Έχεις εφτά στόματα πίσω σου" μου 'πε για να μοιραστεί τα βάσανά του, καθότι ήμουν ο μεγαλύτερος. Βλέπω τα σημερινά παιδιά και τα ζηλεύω. Ανέσεις, φροντιστήρια, ξανά ιδιαίτερα, στοίβες τετράδια , βιβλία. Τα παρακαλάνε και δεν πάνε σχολειό. Που νά 'ξεραν τι αίμα έφτυναν τα παιδιά σε άλλες εποχές για να μορφωθούν. Τώρα όλα είναι εύκολα, γρήγορα, σε αφθονία. Πολλές φορές χάνεται ο σκοπός μέσα σε όλα αυτά τα καλούδια. "Είναι βαριά η καλογερική, παππού" έλεγε, τις προάλλες, ένας πιτσιρικάς, χωρίς να ξέρει τι θα πει καλόγερος και μοναστήρια. Σε κ...