SMS

Ξέχασα έξω απ΄ το ποίημα τη μορφή σου
Θα κρυώνεις τώρα.
Μόνο τα έρημα μάτια .Αυτά έχω στα χέρια μου.
Ακούω το χιόνι. Τη ζωή προτού συμβεί.
Δεν αλλάζω έρεβος.
Αμνησία πολλών απόντων πραγμάτων.
Βιτριόλι του μυαλού. Φεύγω.
Μη με κοιτάζεις. Δεν είμαι τίποτα.
Έφερα τα νεκρά μάτια μου κοντά σου
να με χάνεις και να με βρίσκεις. 
Τις τσέπες γεμάτες πικραμύγδαλα.
Η νύχτα κλειστή από παντού,
Αλύπητο μικρόβιο.
Πως σκοτείνιασαν έτσι τα μάτια σου.
Πως νύχτα μου να σε κοιμίσω τώρα που φεύγεις.
Και μέσα σου να ουρλιάζει ο ουρανός.
Με την κραυγή τρόμος
ή εδώ δεν είναι η παρουσία σου.
Πια δεν έχω καρδιά.
Ταξίδι του αλλόκοτου θανάτου.
Οχετός των ονείρων κι ο καθρέφτης  δάκρυ.
Μόνο ο θάνατος θα έρθει  και θα χει τα μάτια σου.
Αρχίζω να ξενυχτώ πάλι με τα χρώματα της οδύνης. Κάποια μέρα δεν θα γυρίσουμε.
Θυμήσου με .
Πάρε το δρεπανάκι του ήλιου και σβήσε με.
Όλα μου τα δάκρυα. Όλα μου τα βήματα.
Όλες μου τις ανάσες θα στις δώσω για να υπάρξω.
Όχι τη λέξη αγάπη μα την αγάπη.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Τυφλός τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματα ει…»